Sunday, March 25, 2012

ჩემი ბავშვობა

 პროექტი:  ჩემი ბავშვობა;
პროექტის მთავარი იდეა: ტრენინგის მონაწილეებმა ერთმანეთს გააცნონ თავიანთი ბავშვობის შესახებ;
პროექტის აქტუალობა: ტრენინგის მონაწილეები კარგად გაიცნობენ ერთმანეთს;
პროექტის მიზნები: პროექტის მონაწილეებს მომავალში გაუადვილდეთ საკუთარ პროექტებზე მუშაობა;
მონაწილეთა ასაკი: თბილისის  საჯარო სკოლებში მიმდინარე ისტ ტრენინგების მონაწილე პედაგოგები;
ვადები:   5 დღე;
მოსალოდნელი შედეგები: შეიქმნება ბლოგი ტრენიგის მონაწილეთა ჩანაწერებით;
პროექტისათვის საჭირო ძირითადი რესურსები: პროექტის მონაწილის ბავშვობის სურათი, კომპიუტერი, ინტერნეტი,  პროგრამა MS Word;
პროექტის მსვლელობა: პროექტის მონაწილეები საკუთარი ბავშვობიდან იხსენებენ მათთვის და საზოგადოებისათვის საინტერესო ფაქტებს და ამ ინფორმაციას  ბავშვობის სურათებთან ერთად განათავსებენ ბლოგზე;
ეროვნულ სასწავლო გეგმასთან კავშირი: პირდაპირ კავშირშია ისტ ტრენინგის კურსთან (”ისტ გამოყენება სასწავლო პროცესში”);
პროექტის ხელმძღვანელი: მაია ჯოხაძე
ხელმძღვანელის ელ. ფოსტა: treningi09@gmail.com; maiaj2009@gmail.com.
პროექტის ბლოგი: http://tbilisi173.blogspot.com

თამარ თევდორაშვილი

ბავშვობის ხანა, ეს ის წლებია, რომელიც ადამიანს არ ავიწყდება სიცოცხლის მანძილზე. მსიამოვნებს ამ ფოტოს ნახვა და მახსენდება  ბავშვობის წლები...

სკოლის პერიოდის და მერხის ამხანაგების გახსენება განსაკუთრებულ ემოციებს იწვევს...


Saturday, March 24, 2012

ეკა მჭედლიშვილი

ბავშვობა უბედნიერესი ხანაა ადამიანის ცხოვრებაში. ასე იყო ჩემს შემთხვევაშიც...ბავშვობა ლამაზი ფერებით, ასრულებული ოცნებებით,არაჩვეულებრივი მშობლებით.. მახსენდება და ვოცნებობ რომ ისევ დაბრუნდეს ის დრო, როდესაც ბედნიერების განცდა ყოველ წუთს გვახსენებდა თავს მე , ჩემს პატარა დაიკოს და ძამიკოს...

ნინუცა გუგეშაშვილი




ოჯახის პირველი სიხარული. წონა 3,700  სიგრძე 54 სმ. სუსტი გამხდარი, ამის გამო რას არ მეძახდნენ, მერე ბაღში მიმიყვანეს, ლამაზი ფუშფუშელა კაბებით და გადაჭიმული  თმებით, ერთხელ  ბავშვის საწოლიდან  გადმოვარდი და  დედას ვუთხარი მხოლობითში ვიყავი და იმიტომ გადმოვარდი–თქო. 6 წლის სკოლა დავამშვენე.  ჯერ კიდევ ლაღი ბავშვობა, რაჭაში ბებია – ბაბუასთნ , მამიდების და ბიძების გარემიცვაში. საკვებიდან არ მიყვარდა ლობიო ,  ისე არ ვიყავი წუნია.

ეკა ბადრიაშვილი

ეკა ბადრიაშვილი-,,ჩემი ტკივილიანი მონატრებ
,,მოგონებები გარდასულ დღეთა მწუხარების ჟამს  უდიდესი სატკივარია,,... ყველაზე ტკბილი, ყველაზე სასიამოვნო, რაც  გაგახარებს , შორეულში დაგაბრუნებს ,რაც შენია, შენს გულშია , გონებაშია, ეს არის ბავშვობა.....
          მენატრება უზრუნველი ყოფა... მენატრება ჩემი ოჯახი სრული შემადგენლობით...ძალიან ბევრი დარჩა წარსულში საუკეთესო...მქონდა ფერადი  ბავშვობა მზრუნველ და მოსიყვარულე  მშობლებთან ერთად, მყავდა ერთადერთი დაიკო, რომელიც დღეს აღარ მყავს...                  რა შეიძლება გამახსენდეს ტკივილიან დროს, თუ არა ბავშვობა სავსე სიხარულითა  და სიყვარულით 


    მახსენდება  ბავშვური ცუღლუტობა,
მკაცრი აკრძალვები, ერთობლივად მოფიქრებული ონავრობები, ბებიას უჩუმად მდინარეზე წასვლა და საღამოზე მუქარა: თქვენს მშობლებს ვეტყვით. იწყებოდა მუდარა, არ დავესმინეთ მშობლებთან. გული მტკივა დღეს ეს ადამიანები ჩემს გვერდით აღარ არიან..
   ძალიან მინდა ბავშვობაში დაბრუნება, იქ სადაც ყველანი ერთად ვიყავით....
  

ირინა შერაზადიშვილი


      დიდი სათვალეები, დიდი ტანსაცმელი, დიდი ფეხსაცმელიამ ყველაფერდიდურშიგამოწყობა და მშობლების მოსვლამდე სარკის წინ ტრიალი, “სილამაზითტკბობა
      ბამბის ნაყინიარასოდეს მიყვარდა, მაგრამ მაინც ყოველთვის მყიდულობდნენ.
      გუაშებში ხელების ტყაპუნი და სახის მოთხუპნა, ფერადი სიზმრები, ფუნჯებით ყველაფრის გაფერადება და გულუბრყვილო ბავშვური კისკისი
     კოტრიალი სოფელში, მწვანე მინდორზე, და რაღაც მინდვრის ყვავილების წუწნატყეში გაპარვა, დამალვა, მერე მშობლების ძებნა და ერთი-ორი შემოლაწუნება დაუკითხავად წასვლისათვის.
    მერე?!.. ჰოო.... სკოლა…. გამომშვიდობება სათამაშოებთან, თოჯინებთან. ნელ-ნელა მათი ადგილები წიგნებმა დაიკავეს. ბევრი წიგნები და     კიდევ ბევრი სხვა
   ისევ ისე მიყვარს ჩემი თოჯინები და წიგნებთან ერთად ჩემი სათამაშოები აწყვია.
   ის მოგონებები მიყვარს, წარსულში რომ დარჩა და ბავშვობა რომ ჰქვია

მედეა გვიდიანი




დავიბადე საქართველოს  ერთ–ერთ ულამაზეს კუთხეში – იმერეთში, ხონის რაიონში. გავიზარდე დიდ, მრავალშვილიან ოჯახში. ჩემი ბავშვობა იყო ლაღი და უზყრუნველყოფილი. მზრდიდნენ სხვებისადმი სიყვარულითა და სიკეთით სავსეს.

მაკა მოწონელიძე

ბავშვობა უბედნიერესი ხანაა ადამიანის ცხოვრებაში, უდარდელი , უზრუნველი, მხიარული, მნიშვნელობა არ აქვს ამ დროს გიჭირს თუ გილხინს. გული ოცნებით და სიხარულით გაქვს სავსე, ბავშვობა მაშინ მთავრდება, როცა მშობლებს კარგავ, მნიშვნელობა არ აქვს რამდენი წლის ხარ, სანამ დედა მყავს, არ დავბერდებიო, უთქვამს ვიღაცას, ჭეშმარიტია.
როცა ბავშვობის სურათებს უყურებ, ფიქრობ, თურმე რამდენი დრო გასულა.

მაია ძმანაშვილი


ბავშვობის წლები უბედნიერესი ხანაა ადამიანის ცხოვრებაში,რადგან ბევრი  სასიამოვნო    მოგონებები   გვაკავშირებს     მასთან.მხიარული, ლაღი,უზრუნველყოფილი, უდარდელია ცხოვრება. ბავშვობა ძალიან კარგი მქონდა ,რადგან ვიყავი განებივრებული და ყველა სურვილს მისრულებდნენ .